“Toen we de uitnodiging kregen om een week naar Villa Pardoes te komen, had ik een dubbel gevoel. Ik wilde er zijn en ook weer niet”, vertelt Chantal. “De artsen waren en zijn heel somber over de gezondheid van Elin. Ze heeft darmfalen, epilepsie en is rolstoel gebonden. We hadden het gevoel dat het de laatste vakantie zou zijn voor ons als gezin samen. Toch kon ik heel erg in het moment zijn.”

Chantal vervolgt: “Je voelt je bij Villa Pardoes in een hele bijzondere en veilige bubbel. Midden in het bos en vlak bij de Efteling. Ziek zijn is dan even heel ver weg. Elin heeft een energieprobleem. Dat betekent dat er heel vaak uitjes en andere leuke activiteiten moeten worden afgezegd. Haar drie zusjes gaan daar goed mee om. Tegelijkertijd missen ze daardoor ook heel veel. Deze week bood zoveel leuke momenten. Daardoor konden de kinderen alles doen zonder dat ze het gevoel hadden dat er iets niet door kon gaan.”

“Wat ik ook geweldig vind aan Villa Pardoes is dat het inclusief is. Ik moet als moeder vaak veel moeite doen dat Elin gewoon mee kan doen. Hier maakt het niet uit dat je in een rolstoel zit of een andere beperking hebt. Iedereen is gelijk. Iedereen kan overal in en mee naar toe. Het is één groot speelparadijs. En de vrijwilligers zijn zo creatief. Elin droomde van een schattentocht. Nou, dat was zo georganiseerd. Met een geweldig schatkistje met diamanten als blijvende herinnering!”